آگوست سال گذشته محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران به ملاقات همتای چینی خود وانگ لی رفت تا درخصوص همکاری دو طرف و مشارکت در یک طرح استراتژیک ۲۵ ساله که در سال ۲۰۱۶ در مورد آن به توافق اولیه دست پیدا کرده بودند به رایزنی بپردازد
بسیاری از مفاد این قرارداد که برای عموم مردم افشا نشد ، توسط وبلاگ oil price از آن پرده برداری شد
هفته گذشته در جریان ملاقاتی در استان گیلان، محمود احمدی نژاد رییس جمهور پیشین ایران به صورت ضمنی و خلاصه برای اولین بار در جمع مردم به بخشهایی مخفیانه از این قرارداد اشاره کرد و گفت: این امر خلاف قوانین است که بدون در نظر گرفتن خواست و منافع ملی و مردم، دولت با کشورهای خارجی قراردادی مخفیانه امضاء کند و این توافق مورد قبول ایرانی ها نیست. بر اساس همین صحبتها و بنابر گفته های وزارت نفت ایران که در ارتباط با عقد قراردادی ۲۵ ساله بین ایران و چین صحبت کرده بود، نه تنها محتوای این قرارداد محرمانه نوشته شده است بلکه چین مفادی نظامی را در این قرارداد گنجانده که تاثیراتی شگرف بر امنیت جهانی خواهد گذاشت.یکی از بخشهای این توافق که سال گذشته به امضاء رسیده این است که چین ۲۸۰ میلیارد دلار در توسعه صنایع نفتی، گازی و محصولات پتروشیمی ایران سرمایهگذاری خواهد کرد و به شرط توافق طرفین سود حاصله تا پنج سال بعد قابل دریافت خواهد بود و سرمایه گذاری دوم چینیها که مبلغ ۱۲۰ میلیارد دلار در نوسازی و ارتقاء صنایع تولیدی و حمل و نقل ایران خواهد بود که آن نیز در صورت توافق طرفین بازه زمانی پرداخت سود ۵ ساله خواهد داشت.
در ازای این قرارداد، شرکتهای چینی در ساخت و احداث و اجرای پروژه ها در حوزه پروژه های نفتی، گازی و پتروشیمی در اولویت درخواست و همکاری قرار میگیرند
همچنین چینیها میتوانند تمام یا بخشی از نفت تولیدی ایران را تا شش ماه با حداقل ۱۲ درصد تخفیف خریداری کنند و همین طور خرید مشتقات نفتی دیگر با ۶ تا ۸ درصد تخفیف در جهت جبران ریسک احتمالی این سرمایهگذاری خریداری میشود
به علاوه آن،چین این اجازه را دارد که در پرداخت بدهی های خود تا ۲ سال دیرکرد داشته باشد و همچنین حق دارد بدهی خود را با پولهایی به غیر از دلار و همینطور پولهای بدست آمده از طریق تجارت با کشورهای آفریقایی و یا کشورهای اسبق اتحاد جماهیری شوروی به ایران پرداخت کند، یعنی پول ملی آن کشورها، ودر ازای تبدیل این وجوه به وجوه معتبر جهانی از طریق کشورهای اروپایی، چین تقاضای ۸ تا ۱۲ درصد تخفیف دیگر کرده که مجموع این تخفیف ها به رقم ۳۲ درصد برای خرید نفت ایران توسط چینیها می رسد.
قسمتی دیگر از این قرارداد محرمانه ۲۵ ساله این است که چین الزاما در ساخت زیرساختهای اصلی ایران مشارکت میکند که در راستای سیاستها و پروژه های ژئوپلیتیک چین، یعنی یک منطقه، یک راه است. برای شروع، چین درنظر دارد تا از نیروی کار ارزان قیمت در ایران برای ساخت کارخانه های بزرگ مطابق با نمونه های چینی در ایران احداث کند و پس از احداث این کارخانجات، تولیدات آنها توسط راههایی که آنها را هم خود چینیها احداث و مدیریت میکنند به اروپا ارسال میشوند و تمامی این مراحل و حمل و نقل آن توسط چینی ها تامین مالی و اجرا میشوند.
سال گذشته و تقریبا همزمان با امضاء پیشنویس این قرارداد و پیشنهاد آن توسط مقامات سپاه پاسداران و سرویس های امنیتی و اسحاق جهانگیری به رهبر جمهوری اسلامی علی خامنهای،، اسحاق جهانگیری از امضاء قراردادی با چینیها جهت تغییرات ساختاری در راه آهن ۹۰۰ کیلومتری تهران _ مشهد دادند. جهانگیری همچنین از احداث خطوط راه آهن سریعالسیر بین اصفهان و تهران صحبت به میان آورد که تا تبریز ادامه پیدا میکند. تبریز شهری است که در ارتباط کلیدی با سایتهای پتروشیمی، نفت و گاز دارد و نقطه شروع لوله های انتقال گاز به آنکارا و همینطور یک نقطه محوری از جاده ابریشم جدید ۳۳۰۰ کیلومتری است که استان ژین ژیانگ را به تهران متصل میکند و سپس در ادامه راه با متصل کردن قزاقستان، قرقیزستان و ازبکستان و ترکمنستان و نهایتا از طریق ترکیه به اروپا میرود
و حالا بخش دیگری از این قرارداد که تمامی موازنات قدرت ژئوپلیتیکی در خاورمیانه را برهم خواهد زد و به قرارداد اضافه شده است،،،هفته گذشته رهبر جمهوری اسلامی علی خامنهای موافقت کرده تا مفادی نظامی به قرارداد افزوده شود که توسط سران سپاه پاسداران و سرویس های امنیتی پیشنهاد شده بودند و بواسطه آن این اجازه داده میشود که در ایران همکاری نظامی در ابعاد گسترده بین ایران و روسیه و چین وجود داشته باشد و روسیه در آن نقش کلیدی ایفا کند( به گفته منابعی در ایران): یک جلسه در هفته دوم ماه آگوست بین شرکای ایرانی،چینی و روسی برقرار خواهد شد که جزییات این قرارداد را مشخص میکند و از ۹ نوامبر روسها و چینی ها به پایگاههای هوایی ایران دسترسی نامحدود خواهند
داشت، این دسترسی ابتدا از پایگاههای ایران در شهرهای همدان،بندرعباس، چابهار و آبادان شروع خواهد شد.بنابر منابع ایرانی بمب افکنهایی چینی که نسخه تغییر یافته مدل توپولوف TU-22s و با برد بالا هستند و تابرد ۶۸۰۰ کیلومتر را در پوشش خود قرار میدهند و.جنگنده هایی با برد متوسط و مافوق صوت و جنگنده های سوخو su-34 و همچنین جنگنده جدید و.تک سرنشین Sukho-57 در این پایگاهها مستقر میشوند یاد آور میشود که در آگوست سال ۲۰۱۶ روسیه از پایگاه هوایی همدان برای حمله به سوریه با استفاده از هردو بمب افکن دوربرد خود Tupoler- 22m3 استفاده کرده بود.
همزمان دو کشور چین و روسیه میتوانند از اماکن و پایگاههای تازه تاسیس و مشترک خود توسط شرکت های چینی در منطقه چابهار استفاده کنند.
در ازای این اختیارات به دو کشور چین و روسیه، آنها قول داده اند تا ادوات و سیستمهای الکترونیکی در اختیار ایران بگذارند تا درصورت اقدامات جنگی علیه ایران از جانب کشورهای دیگر و خصوصا ناتو، فورا آنها را شناسایی کرده و هشدارهای فوری دریافت و به مقابله با آنها بپردازند که شامل سیستمهای اختلال گر رادیویی هم میشوند و میتوانند کامپیوتر ها و سامنه های الکترونیکی و رادیویی ناتو را دچار مشکل کنند و همینطور روسیه سامانه ضد موشکی روسی s-400 را جهت مقابله با حملات احتمالی آمریکا در اختیار رژیم ایران قرار میدهد
همینطور دو سامانه Krasukha 2 و krasukha4 که سامانه های ضد راداری و هشدار دهنده حملات هوایی دشمن هستند و در شناسایی و مختل کردن سیستمهای آنها بکار میروند، سامانه هایی که گفته میشود در سوریه کارایی لازم را داشته اند.
سامانه krasukha 4 بطور مثال یک سامانه چندمنظوره است که نه تنها توانایی خنثی کردن حملات هوایی آواکس را دارد بلکه میتواند جلوی حملات موشکی زمینی را نیز بگیرد و همزمان قابل جابجایی باشد.
از دیگر مفاد این قرارداد این است که سه کشور ایران، روسیه و چین هر کدام سالانه ۱۱۰ نیرو جهت تمرین،آموزش و همکاری میان خود رد و بدل و به کشورهای یکدیگر اعزام میکنند.
منبع : OilPrice