این روزها و همزمان با تلاش عدهای برای تحریف واقعیتهای موجود در کف خیابانهای ایران چه در قامت و فرمت مصاحبهها و تحلیلهای به اصطلاح کارشناسانه در این رسانه و آن رسانه و چه در مورد اخیر آن، در قامت یک کمیکاستریپ توسط مرجان ساتراپی در مورد شعارهای انقلاب ملی ایران پس از قتل حکومتی دختر ایران، جاویدنام مهسا امینی، نه تنها تلنگری است به ما که عدهای در لباس روشنفکری و نویسندگی چطور تاریخ را تحریف و واژگونه میکنند بلکه بار دیگر این حقیقت تلخ را پیش روی چشمان ما قرار میدهد که همین افراد چطور و چگونه مورد توجه و لطف و عنایت سازمانهای داعیهدار حقوق بشری قرار میگیرند و نام آنها در بین دعوتشدگان به مراسم بالماسکهی نوبل صلح قرار جا میگیرد. آیا این شرمآور نیست؟! پاسخ یک آری قاطع است. اما واقعیتهای جاری در کف خیابانهای ایران و جامعهی دیاسپورای ایرانی چه میگویند؟
منبع: کیهان لندن
#نسل_ما_راه_خودش_رو_پیدا_کرده
#ما_ملت_کبیریم_ایران_را_پس_میگیریم
@Unikador