جمهوری اسلامی پدیده‌ای جالب به‌وجود آورد: یک هیأت حاکمه که در گفتار چون بایزید است و در کردار چون یزید. از یک سو مانند مادرترزا سخن می‌گوید و از سوی دیگر مانند چنگیزخان عمل می‌کند.
انقلابی که آیت‌الله خمینی را سکاندار کشتی ایران کرد از آغاز با تضادهای عمیق طبقاتی، ایدئولوژیک و سیاسی درگیر بود. عناصری که خواستار بازگشت به یک گذشته خیالی در شبه جزیره عرب بودند در کنار عناصری که رویای «ناکجا آباد»های گوناگون را در سر داشتند، در کنار هم علیه شاه و اصلاحات موضعی و موردی آن می‌جنگیدند. ائتلاف «ارتجاع سرخ و سیاه» هسته مرکزی اردوگاهی بود که خمینی و حواریون او را به حکومت رساند. اما گروه‌های دیگری نیز بودند که فکر می‌کردند هم می‌توانند عکس آیت‌الله را در ماه ببینند و هم از یک دموکراسی مدرن غربی سخن بگویند.
نویسنده: امیر طاهری، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر ارشد بین‌المللی
منبع: ایندیپندنت فارسی
#امیر_طاهری
#تحلیل_سیاسی
#برای_ایران
@Unikador